μονος μου σε αδειο παρκο

η μοναξια μετρημενη σε τσιγαρα.
τα δαχτυλα μου παγωμενα απο το κρυο της σιωπης.
και η βροχη επαναπαυεται πανω μου
σαν αλυσιδα που θα με κρατησει για παντα στον πατο της ζωης.
πεινασμενα συννεφα κατακλυζουν τον οριζοντα μου και φοβος.
φοβος για ενα αγνωστο.
φοβος για ενα αγνωστο που δεν γνωριζω.